کد مطلب:5322
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:203
پیشنهاد، یا تحمیل
اسلام مذهب خود را پیشنهاد كرد، اما هرگز آن را تحمیل نكرد، در صورتی كه كسی آن را می پذیرفت، از حقوق یكسان با دیگر مسلمانان برخوردار بود، و نیز اسلام دولت های مغلوب را از شرایطی كه هر فاتحی از آغاز جهان تا زمان محمّدصلی الله علیه وآله همواره بر شكست خوردگان تحمیل كرده بود، رهانید [1] .
در سایه قوانین اسلام، به كلیه پیروان عقاید دیگر كه در قلمرو اسلام بودند، آزادی عقیده و عبادت داده شد، و رعایت آن تضمین شد. خداوند در قرآن می فرماید: «لاَ إِكْرَاهَ فِی الدِّینِ» [2] این، مؤیّد اصل مدارا و احسانی است كه اسلام آن را القاء می كند، یا مثلاً در مورد دیگر می فرماید:
«أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّی یَكُونُواْ مُؤْمِنِینَ - وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ» [3] ؛ پس آیا تو می خواهی مردم را مجبور به قبول ایمان كنی، در صورتی كه ایمان تنها از جانب خداوند است.
این گونه تعالیم الهی، كه توسط پیامبرصلی الله علیه وآله برای مردم به ارمغان آمد، تعصب و عدم مدارا است؟
اگر به آیات دقت شود، به خوبی می توان دریافت كه این اصول عقیدتی، به ضرب تیغه شمشیر پرآوازه خویش، بر مردم تحمیل نگشته است؟!
[1] روح اسلام، ص197.
[2] بقره (2) آيه 257.
[3] يونس (10) آيه 99 - 100.